Αυτή είναι η απίστευτη ιστορία της Phantom Motorcycle Company, της ανάστασης της από τα βάθη του παρελθόντος και της επιστροφής της στο στυλ με την EG1. Η Phantom EG1 (EG σημαίνει Erasmus Gamble, “το στοίχημα του Erasmus” σε ελεύθερη μετάφραση) είναι ένας φόρος τιμής στο μακρινό παρελθόν, όταν Άγγλοι ευγενείς αγωνίζονταν στην οβάλ πίστα του Brookland να σπάσουν το ρεκόρ ταχύτητας. Ήταν η δεκαετία του ’20 και οι αγώνες μοτοσυκλέτας ήταν ένα άθλημα για λίγους μυημένους.
Όλα ξεκίνησαν στην Αγγλία του 1919, όταν ο Erasmus Thump, ένας νεαρός επιχειρηματίας επικεφαλής μιας μηχανολογικής εταιρείας και ο συνεταίρος του Τίτο Bottomly έπιναν μαζί σε μια παμπ. Ξαφνικά εμφανίστηκε ένας αναβάτης και τον παρακολούθησαν να πετάει κυριολεκτικά τη μοτοσυκλέτα του στην άκρη του δρόμου. Το σκηνικό τους κίνησε την περιέργεια και μετά από μια μακρά συζήτηση με τον ιδιοκτήτη της μοτοσυκλέτας Enoch Podsnap, έφτασαν στο συμπέρασμά ότι όχι μόνο θα μπορούσαν να κατασκευάσουν μία καλύτερη μοτοσυκλέτα αλλά ότι θα πρέπει να το πράξουν. Έτσι οι Thump, Bottomly και Podsnap δημιούργησαν την εταιρεία Phantom Motorcycle Company. Η εταιρεία προσέλαβε μια γραμματέα, την Mabel Ramsbottom, μερικούς εργάτες και δημιούργησε μια μικρή παραγωγή αγωνιστικών μοτοσυκλετών. Ο Podsnap έγινε ο επίσημος δοκιμαστής της νέας αυτής δημιουργίας. Ήταν το 1929 όταν η Mabel πήγαινε, όπως και κάθε πρωί, στην εργασία της και βρήκε την πόρτα κλειδωμένη με ένα βαρύ λουκέτο. Κανένας εργαζόμενος δεν είχε λάβει το μισθό ενός μήνα και της είπαν να μην επιστρέψει για να εργαστεί. Από τότε οι πόρτες ήταν κλειστές και οι τρεις ιδρυτές, Thump, Bottomly και Podsnap δεν εμφανίστηκαν στο προσκήνιο ποτέ ξανά.
Phantom EG1 Ιστορίες φαντασμάτων
Τίποτα δεν είχε αλλάξει μέχρι περίπου πριν από πέντε χρόνια, όταν η κα Ramsbottom είπε στο προσωπικό του γηροκομείου όπου διέμενε, να έρθουν σε επαφή με τον Erasmus Thump. Προφανώς η Mabel έμαθε (δεν γνωρίζουμε πώς και από ποιον), που ήταν το κλειδί για τα εργαστήρια της Phantom. Τελικά η Mabel έπεισε δύο νοσοκόμες στο γηροκομείο να τη βοηθήσουν να ανοίξει τις πόρτες του εργοστασίου της Phantom που ήταν κλειστές για περισσότερα από 80 χρόνια. Η Mabel ερχόταν σε επαφή κατά καιρούς με τον Erasmus και τον Podsnap οπότε τους κατάφερε να συμβάλουν στη δημιουργία μιας μικρής ομάδας για να κατασκευάσει μια μοτοσυκλέτα που θα αξίζει το όνομα Phantom. Οι τρεις που επιφορτιστήκαν με αυτό το έργο ήταν οι Frosty, Eddie και Dickie, οι οποίοι άρχισαν να λαμβάνουν απίστευτο όγκο πληροφοριών από τους ιδρυτές της εταιρείας μέσω e-mail. Ανάμεσα στα μηνύματα ήταν και ένα σχέδιο για την κατασκευή της μοτοσυκλέτας Phantom EG1. (Τη συναρπαστική αυτή ιστορία τη διηγείται ο Mark Frost από το σπίτι του στο Mugello). Η Phantom EG1 έχει το στυλ και τη ρύθμιση της οδήγησης μιας αγωνιστικής μοτοσυκλέτας του 1920, λεπτομέρειες από το1940, τεχνολογία κινητήρα του 1960 και φρένα του 1990. Είναι σίγουρα ένα ετερογενές μίγμα, αλλά δεν παύει να είναι εντυπωσιακά όμορφο.
Phantom EG1 Ένα έργο τέχνης, αντί του σασί
Το πλαίσιο της Phantom EG1 είναι κατασκευασμένο στο χέρι και εμπνευσμένο από μια BRS Norton “Race Special” του 1920. Ακόμα και οι συγκολλήσεις των σωλήνων του πλαισίου έχουν μελετηθεί με κάθε λεπτομέρεια, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται ορείχαλκος για να γίνει λιγότερο άκαμπτο το πλαίσιο, βοηθώντας έτσι να βελτιωθεί η αίσθηση που προσφέρει η ανάρτηση. Αυτό το «τέχνασμα» στη διαδικασία της συγκόλλησης, εξήγησε ο Frost, προέρχεται από μοτοσυκλέτες όπως οι Norton και Triumph που λάμβαναν μέρος στους αγώνες στην οβάλ πίστα του Brookland. Ο σχεδιασμός του σασί είναι modular, με το μήκος των σωλήνων του άνω πλαισίου, της δεξαμενής καυσίμου και τις βάσεις του κινητήρα να είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να είναι σε θέση να φιλοξενήσουν πολύ διαφορετικούς κινητήρες, ανάλογα με τις ανάγκες, από ένα τετρακύλινδρο σε σειρά (όπως έναν ένδοξο Nimbus), σε ένα μονοκύλινδρο 350 jap, ή ένα ογκώδες V-twin. Το δοχείο λαδιού είναι ενσωματωμένο στο πλαίσιο και ένα ωραίο γυαλιστερό κάλυμμα ακριβώς κάτω από τη σέλα βρίσκεται εκεί για να μας το… θυμίζει. Η σέλα είναι ένα μικρό θαύμα της Αγγλικής βιοτεχνίας και αποτελείται από μια ανάρτηση με φύλλα σούστας, είναι εξ ολοκλήρου κατασκευασμένη από χειροποίητο δέρμα και ακολουθεί το ύφος και το πνεύμα του Brookland. Για χρώμα, τελικά, επιλέχθηκε ένα “Phantom Blue”, το οποίο είναι το πλέον ταιριαστό με την “ιστορία” αυτής την μοτοσυκλέτας.
Phantom EG1 Εξαιρετικά περιορισμένη παραγωγή
Στην Phantom πιστεύουν ότι έχουν την ικανότητα να κατασκευάζουν έξι μοτοσυκλέτες το χρόνο, μια περιορισμένη παραγωγή που οφείλεται στο γεγονός ότι η κάθε Phantom EG1 είναι «κομμένη και ραμμένη» για τον αναβάτη της. Άλλωστε, για κάθε μοτοσυκλέτα πριν προχωρήσει η κατασκευή της, γίνεται μακρά συζήτηση με τους κατασκευαστές και τον μελλοντικό τυχερό αγοραστή προκειμένου να ορίσουν τη διαδικασία κατασκευής βάσει των ιδιαίτερων επιθυμιών του όσον αφορά τους τροχούς, τα φρένα, τον κινητήρα, τα χρώματα, τη σέλα, το τιμόνι και άλλα στοιχεία που είναι όλα κατ’ επιλογήν.
Η σαφής πρόθεση των κατασκευαστών είναι να δημιουργήσουν μια μηχανή του χρόνου που να μπορεί να μεταφέρει τον ευτυχή ιδιοκτήτη στη δεκαετία του ’20, όταν το Brookland ήταν το νευραλγικό κέντρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού της Αγγλίας… και μάλλον τα κατάφεραν!
Χαρακτηριστικά Phantom EG1:
ΤΙΜΗ: £20.000 έως £75.000 (ανάλογα με τις επιλογές του ιδιοκτήτη).
Κινητήρας: Norton Twin τετράχρονος
Κυβισμός: 750 cc
Μέγιστη ταχύτητα: 120 μίλια/ώρα
Μέγιστη ισχύς: 56 hp
Διάμετρος x διαδρομή: 73 x 89 χιλιοστά
Ψύξη: Air
Καρμπυρατέρ: Amal Mk II
Ανάφλεξη: Magnet
Κιβώτιο ταχυτήτων: 4-τάχυτο
CHASSIS Πλαίσιο: σωληνωτού τύπου Norton με χάλυβα BRS
Εμπρός ανάρτηση:. Girdraulic
Πίσω ανάρτηση: ελατήρια κάτω από τη σέλα
Βάρος: 136 kg
Μεταξόνιο: 1778 χιλιοστά
Ύψος σέλας: 787 χιλιοστά
Χωρητικότητα δοχείου καυσίμου: 5,9 λίτρα